In de jaren 80 van vorige eeuw veroverde Nigel Kennedy de wat muffe wereld van de klassieke muziek. De virtuoze Britse violist was gekapt als een ruige punker. Zijn aparte verschijning en ongedwongen stijl bezorgden hem al snel de status van een superster. In 1989 scoorde hij een hit met Vivaldi’s Vier Jaargetijden. De goedlachse rebel deinsde er niet voor terug om tijdens een concert zijn jasje en das uit te trekken en was altijd in voor een grapje: zo voorzag hij tijdens Vivaldi’s ‘zomer’ het hele orkest van een zonnebril.

Viool en voetbal

Als kleine jongen werd Nigel door zijn moeder in eerste instantie aangemoedigd om piano te studeren en nadien viool. Vioollegende Yehudi Menuhin merkte de wonderboy op en bood hem een plaatsje aan in zijn school te Londen. Later trok Nigel naar New York om zich aan de exclusieve Julliard School te perfectioneren. Tegelijk bleef de jongeman gehecht aan zijn familie en thuisland. Zo is hij tot de dag van vandaag fan van voetbalclub Aston Villa. Toen zijn club in 1982 de Europese finale speelde in Rotterdam, toverde hij tijdens zijn concert een groot scherm tevoorschijn, waarop hij samen met het publiek de match kon volgen.

Van alle genres thuis

In een recordtempo (en met groot succes) nam Nigel de beroemdste vioolconcerto’s op van onder anderen Bach, Beethoven, Brahms, Bruch, Mendelssohn en Elgar. Maar ook muzikaal wilde hij buiten de lijntjes kleuren. Hij ging projecten aan in wereldmuziek, tango, jazz, pop en rock met uiteenlopende artiesten. Paul McCartney, Kate Bush, The Who en Robert Plant staan bijvoorbeeld op dit lijstje.

Les in de Jazz(clubs)

Nigel leerde de jazz al vroeg kennen via de LP-collectie van zijn stiefvader, waarbij hij de tunes van Fats Waller naspeelde op de piano. Toen hij 14 was kreeg hij les van jazzviolist Stéphane Grappelli, die hem leerde improviseren op de grote jazzstandards, en die hem op 16-jarige leeftijd uitnodigde voor een optreden in het beroemde New Yorkse Carnegie Hall. Tijdens zijn studietijd aan de Julliard School sleet hij bovendien vele nachtelijke uren in de New Yorkse jazzclubs.

Gershwin viert feest

De jaren hebben geen vat op het nu 62-jarige ‘enfant terrible’ van de viool! Met zijn gloednieuwe album viert hij de 120ste geboortedatum van de Amerikaanse componist George Gershwin, die als eerste jazzelementen verwerkte in de klassieke muziek. Twee van zijn meest bekende werken zijn het zinderende Summertime en het wervelende Rhapsody in Blue. Op “Kennedy Meets Gershwin” brengt Nigel de tijdloze tunes van Gershwin speels en fijngevoelig tot leven: “For me Gershwin’s work is epitomised by three main ingredients: the fusion of jazz and classical music, the beautiful melodic influences of Jewish culture and the unique energy of New York City. This music fits my nature, skill set and experiences so well!”

Fun fact

Wie het filmpje aandachtig bekijkt, zal ontdekken dat Kennedy ook een zwak heeft voor een bepaald hondenras (de Engelse bulldog). Deze vind je ook terug op de hoes van zijn Elgar Album uit 1997.

Tip: Ga bij dit album eens languit liggen en geniet van Nigel’s absolute topvertolking van Vaughan Williams’ The Lark Ascending