Neo-klassieke muziek is sterk in opkomst en kent veel vormen. Zijn het enkel verstilde composities of uitstapjes naar complexe elektronische soundscapes? Zoals zo vaak met subgenres, is niet altijd even duidelijk waar het begint en eindigt. Zeker wanneer de artiesten die tot de stroming worden gerekend de stempel die ze krijgen, vaak verafschuwen. Maestro Music duikt in het populaire subgenre ‘Neoklassiek’.
Behangmuziek
De meest bekende neoklassieke werken komen voort uit soundtracks en zijn minimalistisch van aard. Yann Tiersens soundtrack voor ‘Le Fabuleux Destin d’Amélie Poulain’ of Ludovico Einaudi’s filmmuziek voor ‘Intouchables’ bijvoorbeeld. Composities die je vast kent, waarin de piano de hoofdrol speelt. De muziek kent invloeden uit de eenvoudigere melodieën en de klankpoëzie van de romantische componist Frédéric Chopin, maar ook uit de visie op muziek als klankachtergrond van de impressionist Erik Satie. Satie zelf had het over ‘meubileringsmuziek’ die zo min mogelijk moest opvallen. Ook minimalistische componisten als Steve Reich hebben hun stempel op neoklassieke composities gedrukt, door het veelvuldige gebruik van zich herhalende structuren en minimale veranderingen van korte muzikale frases over een lange tijd.
Bijna dance
De invloeden van het minimalisme zijn ook terug te vinden in de ambient- en dancemuziek. Het is dan ook niet verrassend dat sommige neoklassieke musici zich op de grens tussen klassieke en elektronische klanken bewegen. Invloedrijke namen naast Steve Reich zijn onder andere de componisten Karlheinz Stockhausen, Brian Eno en Pierre Boulez. Deze eigentijdse componisten hebben de grenzen opengegooid zodat een nieuwe garde nu vaak werkt met synthesizers, nieuwe texturen en ritmes.
Neoklassieke identiteit
Veel artiesten die bij de neoklassieke stroming worden gerekend, laten zich liever niet in dat hokje plaatsen. Iemand die zichzelf wél graag tot de stroming rekent, is componist en pianist Ron Adelaar (60). Al sinds zijn dertiende speelt hij orgel en piano in verschillende kerken in zijn geboorteplaats Amersfoort. Ook is hij inmiddels al 37 jaar pianist en dirigent van een koor in dezelfde stad. Zijn passie is altijd geweest om zijn eigen eigentijdse composities te maken en deze te delen met anderen. Door de huidige technische mogelijkheden kan hij alles opnemen in zijn eigen studio. Rons neoklassieke, meditatieve pianocomposities dragen bij aan ontspanning, meditatie of concentratie en focus tijdens het werk. Hij is te horen op onze playlist ‘Neoklassiek’.