Millennials: geboren tussen 1980 en 2000. Ik ben er zelf ook een. Over het algemeen worden we gezien als een verwende en luie generatie. En bedankt. Maar niets blijkt minder waar. Onderzoek wijst uit dat millennials massaal geveld worden door burn-outs. Onze pubertijd duurt langer, want we beginnen steeds later aan een vaste baan. Onze kansen op de arbeidsmarkt zijn echter klein en daarbij meten en vergelijken we ons succes door middel van onze sociale media kanalen. Kortom: volwassen worden is helemaal niet leuk. Iemand die daar alles over weet is Wolfgang Amadeus Mozart.
Door: Femke Steketee
Jaloersmakend
“Dit is mijn spreekbeurt over Wolfgang Amadeus Mozart.” Het is 1998 en ik probeer de Spice Girls en Backstreet Boys uit mijn klas ervan te overtuigen om ook fan van Mozart te worden. De dag ervoor scheurde ik een stukje muziekpapier af en krabbelde er een paar slordige muzieknootjes op. Daarna bewerkte ik het minuscule papiertje met een aansteker voor zwarte randjes en vervolgens stopte ik het een nacht onder de grond in de tuin. Tijdens mijn spreekbeurt deed ik net alsof ik een zeer kostbaar stukje manuscript van Mozart in mijn bezit had. Dit manuscript zou dateren uit 1765. Mozart was net als ik 9 jaar oud en hij vertoefde enige tijd met zijn vader, moeder en zusje in Den Haag. Hij was toen al zo beroemd dat hij gevraagd werd om de muziek te schrijven voor het inhuldigingsfeest van stadhouder Willem V. Niet slecht. De kleine Mozart beheerste in die tijd de viool, klavecimbel en orgel en had al meerdere composities op zijn naam staan, dus je snapt dat het voor hem een eitje was om een hoogstaande variatie op het Wilhelmus te schrijven. Het “wonderkind” heette daarmee Willem V van harte welkom in zijn nieuwe optrekje, het Paleis Noordeinde.
Speelse kenmerken
Acht jaar later, toen Mozart 17 jaar oud was, schreef hij zijn eerste echte pianoconcert. Zelf had ik net mijn scooterrijbewijs gehaald. Wel luisterde ik al van jongs af aan naar zijn pianoconcerten. Ik begreep de muziek goed vanwege de overzichtelijke vorm en speelse elementen, iets wat overigens niet alleen voor zijn pianoconcerten geldt, maar kenmerkend is voor Mozart. Zijn muziek staat vooral in majeur, dat natuurlijk veel optimistischer klinkt dan het pessimistische mineur. Herkenbaar zijn ook de toonladders, drieklanken en vrolijke trillers. Op zich eenvoudig materiaal, maar op Mozarts briljante wijze ingezet goed voor een flinke dosis energie en vrolijkheid.
Lekker biljarten
Het karakter van Mozart liet zich kenmerken als schaamteloos en humoristisch. Hij zou riant strooien met poep- en plasgrappen. Lekker volwassen. Bovendien hield hij er een levensstijl op na die hij zich amper kon veroorloven en genoot met volle teugen van zijn leven in een groot huis met personeel en, al schunnige grappen makend, het vergokken van geld rondom zijn eigen biljarttafel. Ondanks zijn volwassen leeftijd, nam Mozart het leven niet al te serieus. Daar zouden we een voorbeeld aan moeten nemen.