Zonder concerten op de agenda is het de afgelopen twee jaar lastiger geworden om nieuwe talenten en hun muziek te ontdekken. Nu we eindelijk weer los mogen, laat Maestro Music in een serie portretten opkomende artiesten aan het woord om te praten over hun werk. In deze editie introduceren we Adrian Kuipers die vorig jaar de ommezwaai maakte van professioneel fotograaf naar componist.
Van fotograaf naar componist
“Eigenlijk is het ‘t zelfde, het is beiden van niets iets maken. Zandbakken noem ik het. Als je het vak ‘zandbakken’ beheert, dan hoef je alleen nog maar de techniek van het medium dat je wilt gebruiken onder de knie te krijgen, en dat proces is super leuk. Dat je voelt wat je wilt maken, maar het nog niet lukt. Uitpluizen hoe je tot het resultaat kan komen. Als een kind in een zandbak zitten en proberen dat perfecte kasteel te bouwen dat elke keer weer instort. Eigenlijk is dat toch ook het doel van het leven…” geeft Adrian Kuipers aan.
Dankbaar voor de lockdown
Als succesvol fotograaf vloog Adrian de wereld over om voor artiesten, bedrijven en stichtingen beelden te schieten. Hiermee won hij meerdere prijzen en bracht ook een boek uit. Maar toen tijdens de pandemie kwam Adrian voor een dilemma te staan. “Ik heb een jong gezin, waar ik me verantwoordelijk voor voel en als er ineens zoiets uit de lucht komt vallen, dan schrik je toch in eerste instantie. Maar eigenlijk, nu ik er op terug kijk, ben ik zeer dankbaar dat het gebeurd is. Het heeft me doen beseffen wat belangrijk is in het leven en dat angst het grootste gevaar is voor creativiteit en het naleven van dromen. Ik vroeg mezelf af: Wat als ik volgend jaar dood ben, wat wil ik dan nagelaten hebben? Het antwoord was dat ik de beste vader voor mijn kinderen geweest heb willen zijn en dat ik de muziek die ik al jarenlang in de kast had liggen de wereld in gebracht wilde hebben.”
Het stoffige muzieklaatje
Noten lezen kan hij niet, maar sinds zijn 12e componeert Adrian al muziek. Het begon allemaal met samples opnemen op bandjes en floppy’s en deze verwerken tot composities in een MS-DOS programma. Later kocht hij zijn eerste piano op de vlooienmarkt en begon daar zijn liefde voor neo-klassieke pianocomposities op te ontdekken. “Muziek is voor mij echt bedoeld als een kanaal om mijn emoties mee te verwerken. Sommige mensen gaan los bij een voetbalwedstrijd of doen aan kickboksen. Ik gebruik de piano als mijn bokszak. Zo schreef ik bijvoorbeeld het lied ‘Birth’ op de avond nadat mijn zoon was geboren. Stel je voor, je komt na een rollercoaster-dag thuis uit het ziekenhuis, alle spanningen en emoties zitten als een kernreactor in jou en dat moet eruit. Ik was echt kapot toen ik thuis kwam, maar ik moest even mijn vingers op de toetsen leggen voor ik ging slapen. Je zet je verstand uit en je hart open. Het kwam er uit als een flow en het lied ‘Birth’ was geboren. Dit was in 2017. Het lied belandde in het ‘muzieklaatje’ en ik deed er verder niets mee, tot vorig jaar.”
Angst en trauma als rem
Adrian werd in de brugklas gepest nadat hij een keer vol overgave een lied van The Kelly Family zong. Sindsdien zat er onbewust een rem op het laten horen van zijn muziek aan anderen. “Ik was altijd bang voor de reactie. Een muziekcompositie aan iemand laten horen voelde voor mij als naakt door de sneeuw lopen. Daarom vermeed ik dat gewoon en belandde mijn composities gewoon in mijn laatje”. Tijdens de lockdown begon Adrian te beseffen dat hij eigenlijk zichzelf voor de gek aan het houden was en dat hij deze angst onder ogen moest zien. Hij besloot zijn muziek uit de kast te halen en zichzelf naakt in de sneeuw te filmen. “Ja, ik dacht ik ga gewoon gelijk met de billen bloot. Omdenken hielp daarbij. Als ik 25 jaar met een jeugdtrauma rond kan lopen en dat om kan draaien als mijn kracht en daarmee mensen kan inspireren om dit ook te doen, dan kan ik daar de wereld een klein beetje mooier mee maken.” Dit pakte zeer goed uit. Een jaar na zijn eerste release ‘Birth’ heeft Adrian meer dan zeven miljoen streams op Spotify en is de muziek de basis van zijn gezinsinkomen geworden. Bovendien is hij niet meer de hele tijd op reis en kan hij er zijn voor zijn gezin.
“Het leven is een groot leerproces. En dit was een van de belangrijkste lessen in mijn leven. Shit oplossen uit het verleden, niet dingen laten vanuit angst, maar ze aankijken en omarmen. Magische dingen gebeuren er dan. Het lijkt achteraf zo simpel, en dat is het eigenlijk ook, maar er zijn natuurlijk erg veel slapeloze nachten aan vooraf gegaan. Deze horen er eenmaal bij. Slapeloze nachten zijn er om je uiteindelijk in een droom te wanen.”
Ondertussen heeft Adrian zijn ‘muzieklaatje’ wagenwijd openstaan. Zijn nieuwste release ‘Levensdans’ hoor je in onze player. Je kunt Adrian Kuipers’ muziek volgen op Spotify, of al zijn creatieve werk (waaronder zijn unieke grid) op zijn Instagram account.